ทุกคืนวัน เป็นความคิดถึงและห่วงใยทุกนาที
ที่ฉันมีเธอมันทำให้ฉันได้รู้
ว่าชีวิตหนึ่งของฉันเคยอบอุ่น
และสวยงามมากแค่ไหน
แต่ฉันผิดเองที่ทำมันพัง
ไม่เหลือเยื่อใยต้องตัดขาดกัน
เหลือฉันไว้แค่เพียงลำพัง
จะพูดยังไงเธอคงไม่ฟัง
ก็ไม่อยากทำตัวเรื่อรัง
แค่ไม่อยากโดนเธอตัดความสัมพันธ์
กอดฉันให้เหมือนครั้งก่อนอีกครั้งได้ไหม
เหมือนเธอเอาหัวใจผมไปโยนทิ้งลงธรณี
และก็เหยียบซ้ำย้ำมันด้วยการทิ้งท้ายด้วยคำว่าพอกันที
เธอบอกกับฉันให้พอนะพอ เรื่องเรามันก็จบไปแล้ว
แบบว่าหัวใจฉันก็ยังเด็ดเดี่ยวและก็ตอบกลับไปว่ารอนะรอ
ไม่เป็นถ้าวันนี้เราสองคนนั้นต้องแยกกัน
แม่งแย่จัด ที่ต้องแยกทาง
เปิดโทรศัพท์ดู IG เห็นเธอกดฟอลแฟนเก่า แม่ง
ใจกูมันพังและก็แทบคลาน
และกูแถบปาดโทรศัพท์
ยืนก็ไม่ตรง และกูกินมันก็ไม่ได้
ผ่านเป็นเดือนและกูหาทุกวิธี
เพื่อจะลืมเรื่องทั้งปี
แต่ก็ยังลืมมันไม่ได้
ไอ้เยสแม่ เอาความรู้สึกพร้อมความผิดหวังไปเช็คบิล
คิดถึงเมื่อก่อนวะ คิดถึงสถานที่ที่เราสองคนเคยเช็คอิน
และมึงจะรู้ไหมว่ามึงมีค่ามากกว่าเพชรจินดาในตู้กระจก
ในวันที่มีทุกอย่างแต่กลับไม่มีมึงอยู่มันน่าตลก
เราเคยลำบากมาด้วยกันตั้งมากตั้งมายทุกสิ่งอย่าง
เธอก็ไม่ต้องคิดมากอยากให้เธอฟังและก็ลองนึกภาพ ตาม
แม้ความรักเราต้องจากลา
แต่ว่าเรื่องราวที่ผ่านมาจะเก็บมันไว้ลึกข้างใน
ตรงหัวใจ เธอเก็บ ไม่ให้ใครเข้ามาแทนที่ตรงนั้น
แม้ความรักเราต้องจากลา
แต่ว่าเรื่องราวที่ผ่านมาจะเก็บมันไว้ลึกข้างใน
ตรงหัวใจ เธอเก็บ ไม่ให้ใครเข้ามาแทนที่ตรงนั้น
แม้ชีวิตที่เราฝ่าฟัน
จะมีเรื่องราวที่ขึนขมต้องจมกับน้ำตามากแค่ไหน
ในวันนี้ ไม่เป็นไร ฉันเข้าใจ
ว่าคงมาถึงเวลาที่เราต้องแยกกัน
ถึงมันเป็นครั้งสุดท้ายที่เราได้เจอกัน
แค่ขอโอกาสให้ฉัน ได้รักเธอ อีกครั้งได้ไหม
หัวใจ มันกำลังจะแตกสลาย